исроф

[اسراف]

а. зиёда аз ҳоҷат харҷ кардан, харҷи зиёда аз ҳадду андоза, беҳуда ва барзиёд сарф кардани чизе, зиёдравӣ дар харҷ; исроф кардан беҷо ва зиёда сарфу харҷ кардани чизе; исроф шудан беҳуда ва аз ҳад зиёд сарф шудан